диво

Ср мн. нет 1. heyrətli şey, təəccüblü şey əcaib; 2. в знач. сказ. təəccübdür, qəribədir; диво, что он остался жив qəribədir ki, o sağ qalmışdır; диву даваться təəccüblənmək, heyrətlənmək, heyrətdə qalmaq, mat qalmaq; на диво ə'la, çox gözəl.