верх

М (мн. верхи) 1. üst, yuxarı(hissə); 2. yuxarı qat, üst mərtəbə; жить на самом верху ən yuxarı qatda (üst mərtəbədə) yaşamaq; 3. üstlük; 4. üz (paltarda); где верх, где изнанка? üzü harasıdır, astarı harası?; 5. tolğko мн. верхи yuxarılar, rəhbər dairələr; 6. köhn. çayın yuxarıları; 7. mus. yüksək not, yüksək səs, zil; 8. yüksəklik, təpə; 9. ən yüksək nöqtə, ən yüksək dərəcə, zirvə; верх искусства sənətin ən yüksək dərəcəsi (zirvəsi); нахвататься верхов üzdən öyrənmək, səthi öyrənmək; одержать (взять) верх üstün gəlmək, qalib gəlmək; брать (взять) верх üstün gəlmək, öhdəsindən gəlmək; быть на верху блаженства keyf-səfa içində olmaq.