гвоздь

I. м (мн. гвозди) mıx, mismar; и никаких гвоздей dan. bəsdir! qurtardı! bitdi! vəssəlam!; гвоздем засесть (сидеть) əl çəkməmək, başından çıxmamaq. II. м məğz, əsas, ən başlıca cəhət, ən əsas cəhət.