голос

М (мн. голоса) 1. səs, səda;. 2. məc. rə'y, fikir; голос совести vicdan; в один голос birağızdan; в голос; не своим голосом (кричать, плакать) var gücü ilə (qışqırmaq, ağlamaq); во весь голос bərkdən; с чужого голоса говорить başqasının ağzından alıb demək, başqasını təkrar etmək.