лихо

I. ср мн. нет məh. şər, pislik; хватить (хлебнуть) лиха başı bəlalar çəkmək; не поминать лихом кого adını pisliyə çəkməmək; dalınca pisləməmək (danışmamaq); узнать, почем фунт лиха başı əlhəd daşına dəymək. II. нареч. igidcəsinə, qoçaqcasına, rəşadətlə.