нос

М (мн. носы) 1. burun; 2. dimdik; нос к носу və ya носом к носу dan. üz-bəüz, üz-üzə; под самым носом dan. burnunun ucunda, göz qabağında; с носу; с носа dan. hərədən, adambaşı; остаться s носом dan. aldanmaq; оставить с носом dan. aldatmaq, kələk gəlmək; водить за нос dan. oynatmaq, başını tovlamaq; задрать нос və ya поднять нос (на кванту) dan. burnunu yuxarı tutmaq, qudurmaq; повесить (опустить) нос dan. burnunu sallamaq; клевать носом dan. mürgüləmək; говорить (петь) в нос burnunda danışmaq; совать нос; соваться с носом (со своим носом) dan. burnunu soxmaq (özgənin işinə qarışmaq); из-под (самого) носа (носу) у кого burnunun altından, gözü görə-görə; на носу üstümüzü alıb, yaxınlaşır; нос не дорос hələ uşaqsan; носу не казать bax казать; носу не показывать bax показывать; вешать нос burun sallamaq; воротить нос (морду, рыло) üz döndərmək; драть нос dan. bax драть; водить за нос bax водить; под нос говорить (бормотать) burnunun altında danışmaq (mızıldanmaq); дальше (своего) носа не видеть burnundan uzağı görməmək; держать нос по ветру bax ветер; не по носу кому dan. ... yaramır; bəyənmir, ürəyinə yatmır; с гулькин нос bax гулькин.

Источник: Русско-азербайджанский словарь на Gufo.me