острый

Прил. . 1. iti; острая сабля iti qılınc; 2. sivri, şiş; острый угол sivri bucaq; острый нос şiş burun; 3. iti; kəskin; острый ум iti ağıl; у него очень острый слух onun qulağı çox itidir; 4. tünd, kəskin; острый уксус tünd sirkə; 5. məc. acı, istehzalı; у него острый язык onun dili acıdır; 6. məc. şiddətli, bərk, gərgin, ağır; острая боль şiddətli ağrı; острое положение gərgin vəziyyət, ağır vəziyyət.