повод

I. м (мн. поводы) bəhanə, səbəb; по поводу dair, xüsusunda; дать (подать) повод əlinə bəhanə vermək. II. м (мн. поводья) cilov, yedək; быть на поводу məc. öz fikri olmamaq, özgənin sözü ilə oturub durmaq, ... əlində alət almaq.