пустой

Прил. 1. (müxtəlif mə'nalarda) boş; 2. məc. mə'nasız, əhəmiyyətsiz, dəyərsiz; пустой разговор mə'nasız cöhbət; 3. məc. əsassız; əsilsiz; пустой слух əsilsiz xəbər (şayiə); ? с пустыми руками əliboş; пустая порода (mə'd.) boş süxur (metalı olmayan süxur); пустое место (məc.) heç; переливать из пустого в порожнее boş söhbətlərlə məşğul olmaq, boş şeylə məşğul olmaq.