разбиться

Сов. 1. sınmaq, qırılmaq; 2. bölünmək, ayrılmaq; разбиться на отряды dəstələrə ayrılmaq (bölünmək); 3. şikəst olmaq, yaralanmaq, əzilmək, zədələnmək; 4. məc. pozulmaq, dağılmaq, puça çıxmaq, alt-üst olmaq; последняя надежда разбилась son ümidi puça çıxdı; разбиться в лепешку bax лепёшка.