сердце

Ср (мн. сердца) 1. ürək, qəlb; 2. könül; 3. məc. mərkəz; брать за сердце həyəcanlandırmaq; избранница сердца məhbubə, sevgili, yar; иметь (держать) сердце (на кого) (birindən) acıqı olmaq; от чистого сердца səmimi qəlblə; отлегло от сердца ürəyi(m) rahat oldu; покорить сердце (чьё) qəlbinə hakim olmaq, məftun etmək; положа руку на сердце səmimiyyətlə, açıq ürəklə, açıq-açığına; по сердцу ürəyindəndir, xoşuna gəlir, ürəyinə yatır; принять близко к сердцу çox əhəmiyyət vermək, çox mütəəssir olmaq, ürəyinə salmaq; сердце не лежит (к кому, чему) ürəyimə (ürəyinə) yatmır; скрепя сердце bax скрепить; сложить в (своём) сердце yadında saxlamaq, yaddan çıxarmamaq; сорвать сердце (на ком, чём) acığını tökmək, acığını almaq, hayıfını çıxmaq; с сердцем (сказать) acıqla, hirslə, qeyzlə; əsəbi halda (demək); сердце моё! canım-ciyərim!; сердце упало (ёкнуло) ürəyim düşdü; сердце не на месте ürəyim yerində deyil; в глубине сердца (души); до глубины сердца (души); от глубины сердца (души) ürəyində; ürəyindən; от полноты сердца (души, чувств) məhəbbətindən, istədiyindən; с замиранием сердца ürəyi əsə-əsə; с легким сердцем tərəddüd etmədən, fikirləşmədən; с открытым (чистым) сердцем açıq ürəklə, səmimiyyətlə; с тяжёлым сердцем bax тяжёлый; всем сердцем açıq ürəklə, səmimi qəlblə; порок сердца bax порок; сердце-взыграло bax взыграть; сердце кровью обливается bax кровь; пронзить сердце bax пронзить; разбить сердце чьё bədbəxt etmək; болеть сердцем (душой) bax болеть I; читать в сердцах (в душе) bax читать; на сердце кошки скребут; скребёт на сердце bax скрести.