слово

I. ср (мн. слова) 1. söz, kəlmə; 2. только ед. dil; любить родное слово ana dilini sevmək; 3. danışma, nitq; дар слова danışma qabiliyyəti; 4. söz; свобода слова söz azadlığı; взять слово söz almaq; предоставить слово söz vermək; 5. только мн. boş danışıq, boş söhbət, laf; это одни слова bu, quru söhbətdir; 6. hekayə, rəvayət, dastan; "Слово о полку Игореве" "İqor polku haqqında dastan"; 7. fikir, qərar, hökm; сказать веское слово öz qəti fikrini söyləmək; 8. və'd, söz; дать слово və'd etmək, söz vermək; к слову сказать sözgəlişi demək, yeri gəlmişkən demək; на словах 1) sözdə, dil-cavabı, şifahi; 2) dildə, ağızda; одним словом bax словом; с чужих слов başqalarının dilindən; слов нет əlbəttə, şübhəsiz, razıyam, sözüm yoxdur; слово в слово hərfiyyən, eynən; не лезть за словом в карман bax карман; по последнему слову техники texnikanın son nailiyyəti əsasında; крылатые слова bax крылатый; честное слово bax честный; слово за слово kəlmə-kəlmə; по словам чьим ...dediyinə görə; ...sözünə görə, ... yazdığına görə; со слов чьих 1) ...sözlərinə görə; 2) əzbərdən, kitabsız; в двух (кратких, коротких, нескольких) словах bir-iki kəlmə ilə; qısaca, müxtəsərcə; к слову прийтись sözgəlişi; от слова до слова; до слова başdan başa; başdan ayağacan; от слова к слову söz sözü çəkər; с первого слова bir dəfəyə; игра слов bax игра; только слово, что... ancaq adı var; бросать слова на ветер bax ветер; глотать слова bax глотать; замолвить слово bax замолвить; сказать пару теплых слов dan. bax теплый; сказать свое слово bax свой; тратить слова понапрасну (попусту, зря) bihudə danışmaq, havayı danışmaq; играть словами bax играть; словом сказать dan. bax словом; ловить на слове (словах) кого sözdə tutmaq; быть господином (хозяином) своего слова (своему слову) öz sözünün ağası (sahibi) olmaq; не говоря худого (дурного) слова bax говорить; не добиться слова bir kəlmə də qoparda bilməmək; не мочь (не уметь) связать двух слов iki sözü (gəlməni) bir-birinə bağlaya bilməmək; не находить слов для чего; слов не хватает söz tapa bilməmək. II. ср 1. rus əlifbasında "С" hərfinin qədim adı; 2. qəd. hərf, yazı işarəsi.