тихий

Прил. 1. yavaş, asta, ağır; 2. səssiz, səssiz-səmirsiz; 3. sakit, dinc, farağat; 4. mülayim, xəfif, zəif, lal (suyun axması); ? тихое помешательство sakit dəlilik; тихий час istirahət saatı; тихой сапой bax сапа; в тихом омуте черти водятся suyun lal axanı adamın yerə baxanı.