тонкий

Прил. 1. nazik; 2. incə, zərif; тонкий голос incə səs; 3. məc. həssas, iti (qulaq, göz); 4. mahir, usta, incədən incəni seçən; 5. dan. hiyləgər, zirək, hərif; тонкий сон sərçə yuxusu; кишка тонка у кого bax кишка.