чужой

Прил. 1. özgənin, başqasının; чужие вещи özgənin şeyləri; с чужих слов başqasının dilindən, başqasının sözündən; 2. yad, özgə, yabançı; чужие люди yad adamlar; чужие края qürbət, qürbət ellər; чужими руками (делать) что başqasının əli ilə (görmək); чужими руками жар загребать bax жар; в чужом пиру похмелье başqasının cəzasını çəkmək; в чужие руки (попадать, давать) başqasının əlinə (düşmək, vermək); с чужого голоса говорить başqasının fikrini təkrar etmək; есть чужой хлеб başqasının hesabına yaşamaq.